Volgend teamevent: raid des hautes fagnes in Malmedy. 115km loodzware kilometers die nog zwaarder zouden zijn door de overvloedige regenval van de voorbije week. Ik had me er al mentaal op voorbereid dat ik 6H30 onderweg zou zijn...een hele boterham dus. Met nog 2 renners in de lappenmand, eentje in Bulgarije en anderen met gezinsverplichtingen stond enkel K3 (Kris,Kris en Kim) aan de start. Ik had me voorgenomen om me op de lange, lastige beginklim niet te sparen en zo al proberen een kloofje te slaan met de concurrentie. En dat lukte :-) De beentjes voelden goed en ik kon op een mooi tempo blijven rijden. En bovenal amuseerde ik mij op dit prachtige parcour. Ik wist ook dat ik me op het gezapperige tussenstuk niet steendood moest rijden want dat zou je je achteraf bekopen. Dus af en toe liet ik mn groepje rijden als er weer eentje op kop kwam die effe volle bak ging rijden maar ik kon telkens terug komen door mn tempo te blijven rijden. Ik haalde renners in die normaal allemaal een stuk voor me rijden. Vreemd! Al snel bleek dat er verschillende lek gereden hadden ( Kris Jansens zelfs tot 4x toe!!!) en sommige anderen waren gewoon zelf aan het platlopen. Tja een snelle start is hier dodelijk op deze marathon. Alles verliep vrij vlot voor mij en ik bouwde een mooie voorsprong uit. Maar dan op ongeveer 100km liep het mis. In een snelle afdaling kwam ik onverwachts in een modderplas terecht, stuur sloeg (lag er daar iets onder of zo???) om en ik werd de kant in gekatapulteerd. Recht met mn gezicht tegen de kant. Auch! Ik stond snel weer recht maar mn gezicht, nek en schouder deden wel redelijk veel pijn. Een vriendelijk Nerderlander hielp me even om mn stuur terug in de juiste positie te zetten en ik kon weer verder. Maar al snel bleek dat ook mn zadel gekanteld was. Dan rijden we zo maar verder want wou niet nog meer tijd verliezen door dat proberen te fixen. Ik moest toch effe bekomen van de slag en moest dus ook het tempo wat drukken. Ook de volgende afdalingen reed ik toch maar wat voorzichtiger. Ik begon me een beetje zenuwachtig te maken omdat ik niet juist wist hoeveel de voorsprong was en nu zou daar zeker een stuk vanaf gegaan zijn. Dus wat harder op de tanden bijten en proberen terug het tempo wat op te drijven. Ik finish als 1ste dame in 6h09. Dus veel beter dan ik gedacht had met een half uur voorsprong op de 2de dame (die de dag ervoor wel een beetje ziek was). Maar ik ben 35ste algemeen en dat vind ik wel een mooie waardemeter. Ook beide Krissen stonden op hun respectievelijk podium dus weer een gaslaagde dag voor Team Nomadesk-Narviflex 
Thks Zoef en Majid voor de fotootjes! :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten