Singlespeed weekend en belgische titel in Dour

Singlespeed Belgique organiseerde het weekend van 20-21september het Belgisch kampioenschap singlespeed (BESSC2014) in Dour. s Zaterdag werd er ook een 3 of 6 uren wedstrijd georganiseerd en de singlespeeders zouden de singlespeeders niet zijn als ze ook daar niet zouden aan deelnemen op één vitesse tussen al die geared bikers ;-) Ook ik start met een ploegje van 3 (met vriendje Pat en Jo )voor de 6uren. Het parcour op de terril van Dour is echt fun. Toch wat technische singletrack, pittige klimmetjes het zat er allemaal in.  In tegenstelling tot de meeste ploegjes rijden wij elk 2 ronden. Maar amai dat is toch best pittig hoor. Alhoewel alles er rond vooral veel fun is, is het racen toch echt wel racen ;-) Na een dik uur echter krijgen we slecht nieuws. Deze keer ben ik het niet maar is het Pat die zwaar gecrashed is en hij moet naar Spoed gebracht worden om het gat in zn elleboog te laten dichten. Met zn tweetjes dus om nog dik 4,5 uur verder te koersen. Amai mn beentjes gaan morgen pijn doen op het BK! We finishen als 2de ss team. Het eerste ss team werd zelfs 2de algemeen! Chapeau mannen! Die nacht regent het pijpenstelen en die regen houdt nog aan tot zondag middag. Bijgevolg wordt de start uitgesteld. Ai nu komt mn voedingsplan in de war...maar hey dit is singlespeed so it 's part of the game. Allemaal gezellig samen de kantine in en de sfeer is super. Ik leer zoveel nieuwe mensen kennen en allemaal super gasten en dames. De start van de koers zelf is altijd een verrassing. Je verwacht je altijd aan een Le Mans start maar deze keer eentje met een extra twist. We stoppen allemaal boven op een plateau van de terril. Ok denk ik nu gaan ze de fietsen verstoppen en that's it. Nee hoor...de fietsen moeten we inderdaad achterlaten maar zelf moeten we eerst nog een steile helling naar beneden. Dat wordt de startplaats dus :-) Naar boven lopen, bike zoeken en volle bak racen. De benen voelen wat pijnlijk van de dag ervoor en het parcour bolt zwaar door de regen van de afgelopen nacht. 1 helling geraak ik niet meer op en moet ik vanaf halfweg steeds weer naar boven lopen. De beer shortcut is deze editie weg gelaten omwille van de veiligheid (met een redelijke dosis alcohol zou het parcour toch wat tricky zijn). Oef dat was toch weer een beetje mn vrees ;-) Het parcour is lichtjes aangepast tov gisteren. Ze hebben zowaar nog een super lastig hellingke bijgevonden :-) Ik had echter verkeerd gerekend en net toen ik dacht dat dit eindelijk de laatste keer was dat ik die helling op moest, roepen ze me toe dat het nog 1 ronde is. Au dat doet pijn... maar ik kom toch als 1ste dame over de meet (en 6de of 7de algemeen) en word daarmee dan ook Belgisch kampioene! Angus Edmond wint de race bij de mannen. Egon Mutsaerts is 3de maar 1ste Belg en dus ook BK. 3 dagen later moet ik het ziekenhuis in voor mn hartje maar ik loop nog steeds met een smile op mn gezicht rond van het fantastische weekend. Merci gasten en dames singlespeeders...jullie zijn geweldig!

seizoen 2014

Hopla de weg naar mn blog nog eens gevonden.
Dit seizoen was er eentje om snel te vergeten. Iedereen zal het ondertussen al wel weten dat ik altijd wel iets aan de hand heb. Kwestie van het allemaal een beetje spannend te houden ;-) Dit jaar was echter een beetje veel ineens. Het begon met een buikgriepje met verregaande gevolgen. Zo bleek achteraf dat ik ineens geen suikers meer kon verdragen. Verschrikkelijke buikkrampen volgenden na inname van geraffineerde suikers. Een doktersbezoekje later bleek dat ik misschien wel een geperforeerde darm had. Geen snelle suikers eten was het advies. Ah ja hoe moet je daar als sporter in godsnaam aan beginnen. Maar ja al ik me ergens in vastbijt... :-) Mn ontbijt veranderde van boterhammen met confituur in havermout, quinoa, rijstvlokken en nog vele andere papjes. Witte pasta maakte plaats voor de spelt, rijst, kamut,...variant, alsook de witte rijst en gewone aardappelen verdwenen van het menu. In het begin was het nog even zoeken en uiteindelijk na een maand of 3 voelde ik me weer tiptop en had ik weer energie genoeg. De wedstrijden die ik tussendoor probeerde te rijden, waren dan ook geen groot succes door het gebrek aan energie. De Transalp was dan ook de grote test want hoe en wat moest ik eten als we geen appartementje met keuken hadden. De oplossing was een electrisch vuurtje en aan auto vol eten :-) Dus geen pastaparty maar rijst,... koken op de hotelkamer. Gelukkig had de organisatie toch ook al van gezonde voeding gehoord en stonden er aan de aankomst standjes waar ik toch ook al wat kon bijvullen. Zo was ik vaste klant aan de quinoa en groene smoothie kraam. De race zelf was super. Ik ben blij dat ik deze etappewedstrijd niet vroeger gereden had, want de parcours waren wat technischer geworden en er zaten en hele mooie singletrails en afdalingen in. Wel kreeg ik wat af te rekenen met materiaalpech wat me ook later in de modderige wedstrijden parten zou spelen. Samen met teamie Dieter Stockx behaalden we toch nog een mooie 7de plaats bij de sterk bezette mixed teams.
Het BK marathon werd ik 3de maar ik zat nooit echt in de koers omdat ik weer constant af te rekenen kreeg met chainsuck. De steile hellingen moest ik lopen omdat ik niet op mn klein blad kon rijden. In de Houffamarathon een week later opnieuw van dat... bike al een paar keer laten nakijken door verschillende mensen maar het probleem bleef aanhouden. Ook tijdens de xc wedstrijd in Langdorp weer problemen maar toch nog 2de kunnen eindigen en het truitje van Vlaams-Brabants kampioen om de schouders mogen hangen. Na nog maar eens problemen tijdens een training van miserie alles zelf maar gedemonteerd en het probleem gevonden! Er was een verkeerd tandwiel op gemonteerd. Niet leuk natuurlijk want dit heeft me wel mooie podiumplaatsen gekost.
En dan kreeg ik ook nog het nieuws te horen dat ik weer geopereerd moest worden aan mn hart. De hartritmestoornissen waren nog steeds aanwezig. In mindere mate maar ze waren er nog .Dus noodgedwongen moest ik mn seizoen dan ook vroeger afsluiten. Maar niet zonder 3 dagen voor mn operatie nog het BK singlespeed mee te rijden. (zie verslagje hierna)
Het positieve aan dit jaar is dat ik gewoon weer meer gemotiveerd ben voor het volgend seizoen :-)

Nieuwe ogen ;-)

Modder, regen, wind.... voortaan geen probleem meer voor mij... gedaan met soms bijna blindelings, op goed geluk afdalingen nemen en vertrouwend op mn core stability dat ik het wel zal corrigeren als ik iets onverwachts zou tegenkomen. Mn contactlenzen zijn ingeruild voor visian icl (implanteerbare contactlenzen). Wat is dat nu weer hoor ik al zeggen...klinkt nogal bionisch ;-) Dus vandaar hier even een beetje uitleg. Omwille van mn bijziendheid samen met astigmatisme (oogbol is niet overal mooi rond) droeg ik al jarenlang torische contactlenzen. Deze lenzen zijn onderaan verzwaard om op hun plaats te blijven zitten omdat anders het zicht niet goed is. Bij het fietsen gaf dit echter problemen bij mij omdat door de modder, regen en/of wind de lens niet mooi recht bleef zitten en mn zicht onscherp werd. Een bezoekje aan de oogarts leerde me dat ik zowel in aanmerking kwam voor laseren als icl. Bij icl wordt er een kunstlens tussen je eigen lens en de iris geplaatst. Via een kleine insnijding van 3mm wordt deze lens in het oog aangebracht en ze zou levenslang meegaan. Mocht deze om de een of andere reden er toch weer uit moeten is dit geen enkel probleem en je oog is weer zoals ervoor. Dit in tegenstelling tot laseren wat dus wel een zekere “beschadiging”/ verandering van je oog inhoud. Dit plus het feit dat voor mensen met een zeer actieve levensstijl een icl lens ideaal is, heeft me over de streep getrokken om voor de implant lenzen te kiezen. De operatie was wel in 2 keer, dus elk oog apart. Eerst wordt de pupil volledig open gezet door het inbrengen van een klein pilletje in het ooglid. De operatie zelf duurt maar een kwartiertje. Na wat verdovende druppels wordt het oog opengesperd en moet je in een fel licht kijken. Beetje vervelend maar daar is dan ook alles mee gezegd. Je merkt voor de rest bijna niets van de ingreep. Wat me wel verbaasde is dat ik al onmiddelijk kon zien als ik me rechtzette op de operatietafel. Dit had ik helemaal niet verwacht! De eerste 3 à 4 dagen moet je je oog wel met een doorzichtige schelp afdekken en zalf inbrengen snachts ( nee dit is geen zeerovers ooglapje meer ;-) ) en een paar weken oogdruppeltjes gebruiken. Dinsdag was ik de laatste keer op controle bij Dr Smeets en ik moet zelf niet op jaarlijkse controle gaan of zo. Super niet?!

Ik reed en won ondertussen de chrono in Spa en in Andenne en ik moet zeggen dat het echt genieten is nu. De afdalingen zijn ineens nog een stuk leuker! :-)

Meer info over deze visian icl lenzen kan je vinden op www.wegmetmijnbril.be

Beachrace Knokke: eerste wedstrijd, eerste overwinning

We zijn er weer aan begonnen. Na nog maar eens een , dit maal meer dan 6u durende, ablatie eind oktober, kende ik voor de rest een rustige winter tot nu toe. Heel kalmpjes terug beginnen opbouwen en door het uitblijvende gure winterweer, heb ik al mn trainingen vrij goed kunnen afwerken. Maar echt zware blokken of interval trainingen zijn nog niet aan bod gekomen dus hoe ik het er in mn 1ste wedstrijd sinds eind september vanaf zou brengen was een groot vraagteken. Het was dan ook de bedoeling er een goede training van de maken en dan evalueren hoe ver we staan. Stiekem wel hopend op een podiumplaatsje natuurlijk ;-). De BMC team elite TE03 werd weer omgebouwd van singlespeed naar beachbike ( multi inzetbare bike :-) )
Toen ik mn startnummer in handen kreeg, sloeg de paniek wel even toe....2013... hoe groot is de kans nu dat ik net dat nummer krijg?! Zo een pechjaar en dan moet ik dat nog op mn stuur hangen! Nog geprobeerd om te wisselen maar de officiële lijsten waren al uit dus dat was moeilijk. Okay dan bevestig ik het wel onderste boven aan mn stuur. Tja het is iets raar dat bijgeloof ;-)
De start zelf verliep al bij al nog vrij goed maar al snel werd duidelijk dat het strand er veel zwaarder en natter bij lag dan de dag ervoor. In het eerste stuk naar het Zwin toe merkte ik duidelijk een gebrek aan wedstrijdritme. Amai wat was dat afzien. Vele bikers passeerden zonder dat ik kon aanpikken. Het keerpunt moest volledig gelopen worden tot aan het grintpad, daar waar ik gisteren halfweg al kon rijden. Daarna was het pak renners wat meer uitgerokken, kwam ik in mn ritme en verliep verder alles zonder problemen. Ik had gezien dat er een dame voor me reed in het eerste stuk maar door de chaos was ik haar uit het oog verloren. Maar in geen enkel groepje dat ingehaald werd, zag ik haar. Bizar ofwel moet ze echt wel supersterk zijn. Ik dacht dus dat ik op de 2de plaats aan het rijden was tot de quad van de organisatie me, net voor ik het strand moest afrijden naar de finish, me kwam feliciteren met mn overwinning. Oh wow super.... ik win hier gewoonweg in Knokke mn eerste wedstrijd!!! En ik moet zeggen dat het deugd doet. Nu is mn rampenjaar officieel afgesloten en kan ik weer met een goed gevoel verder kijken.


Graag wil ik nog even mn sponsors bedanken om alles mogelijk te maken.
Thanks BMC / Nodrugs / vision ICL / Bovelo / 4ZA-components / Rudi Project / easywasher