Na de chrono's in Andenne (een heel mooi parcour trouwens) en Olne-Spa-Olne, waar ik respectievelijk 1ste en 2de werd, reed ik dit weekend een echte marathon.
We zakten met het team (en Robby Meul)af naar Gilserberg (Duitsland) om de Kellerwald bike marathon te rijden. 3 rondes van 40km met een totaal hoogteverschil van 3200m al direct redelijk zwaar om het seizoen te beginnen ;-) 
Het is een typische Duitse marathon met veel schotter, lange klimmen, kortere steile klimmen en snelle afdalingen. Op een paar "single track"afdalingen was het wel oppassen geblazen om geen stukken te rijden door takken en stenen zoals Jeffry heeft mogen ondervinden. Hij moest de strijd staken door een afgebroken pad (dikke tak in zn wiel). Zaterdag de helft van het parcour verkend. Enkel Kris, Robby en Pat deden al een volledige lus maar voor mezelf vond ik dat een beetje te veel. Daarna nog pastaparty en gezellig samen wat drinken in het hotel. Altijd leuk met zo n toffe teamies.
Het is een typische Duitse marathon met veel schotter, lange klimmen, kortere steile klimmen en snelle afdalingen. Op een paar "single track"afdalingen was het wel oppassen geblazen om geen stukken te rijden door takken en stenen zoals Jeffry heeft mogen ondervinden. Hij moest de strijd staken door een afgebroken pad (dikke tak in zn wiel). Zaterdag de helft van het parcour verkend. Enkel Kris, Robby en Pat deden al een volledige lus maar voor mezelf vond ik dat een beetje te veel. Daarna nog pastaparty en gezellig samen wat drinken in het hotel. Altijd leuk met zo n toffe teamies. Zondag om 9u vertrokken we voor een aanlooplus achter de wagen. 
Altijd een gevaarlijke gedoe vind ik met al het getrek en geduw maar ellebogen open het komt wel goed ;-) Ik was goed weg en op de eerste offroadklim zocht ik mn omslagpols op. Kwestie van me niet op te blazen want heb deze marathon in het verleden al 3 keer gereden en telkens was het toch effe doorbijten om aan die laatste ronde te beginnen. Iets voor het einde van de 1ste ronde merkte ik precies dat mn achterband aan het leeglopen was. Bij Pat drinkbussen en een Sponser gel aangenomen en effe verwittigd van leeglopen (waarschijnlijk een foutje in de band want de rest rijdt met hetzelfde type en enkel deze heeft dat probleem:-/ ). Hij ging aan het volgend punt klaar staan met een ander wiel. 5km verder moest ik echter toch stoppen om bij te pompen. Damn waarom had ik dan toch daarjuist niet effe langer gewacht tot hij het wiel had. Hele groepjes bikers passeerden me, waaronder Mieke Deroo. Ook moest ik hierdoor mijn groepje met oa Johan De Baets laten rijden. Had totaal geen idee meer op welke plaats ik aan het rijden was. Allé daarna nog ns effe moeten stoppen en 15km later kon ik van wiel wisselen. Volgens Pat reed ik op de 2de plaats en was de 1ste ( een Duitse) niet lang geleden gepasseerd. Mieke was me ook weer voor de 2de keer voorbij gereden maar ik kon haar snel weer inhalen en ze was deze keer eigenlijk ook geen concurente want ze reed maar de 80km. Het duurde nog een tijdje voor ik de Duitse in het zicht kreeg en op het einde van de 2de ronde had ik haar zo goed als te pakken. Een paar secondjes bij Pat gestopt voor gellekes en een drinkbus en aan de 3de ronde begonnen. Begon telkens met een lange klim maar waar je wel een redelijk goed overzicht had maar de Duitse was nergens te bespeuren...hoe kan dat nu...heeft die juist sprintbonen gegeten of zo? Allé begin weer aan een inhaalrace. Eén voor één haal ik eenzame bikers in en in de verte zie ik ze precies rijden. Weer bij Pat toegekomen vraag ik waar ze ergens zit maar volgens hem ben ik 1ste dame??? Deuh snap er niks meer van maar ok ik vetrouw erop en moet dus niks meer forceren. Aangekomen word mn chip gescand en op mn briefje staat dat ik 2de in mijn categorie ben??? Beetje teleurgesteld zeg ik tegen Pat dat ik maar 2de ben. Kan niet volgens hem. Hij bevoorraadde iedereen van het team dus heeft goed gezien dat er geen andere dame tussen zat, net zoals Marve van Reevax en Eline die er ook zeker van was. Op de uitslag sta ik zelfs maar als 3de dame algemeen. De eerste 2 zouden een half uur voor me zijn toegekomen. Tja lijkt inderdaad wel veel maar ik ben ook nog niet top dus ja... Maar bij navraag blijkt dus dat die dames maar 2rondes gedaan hebben...waren te laat om nog aan de 3de ronde te beginnen... dus toch gewonnen! De rest van het team deed het ook zeer goed. Kris Hertsens 2de master2, Kris Henderieckx miste net het podium door een lekke band in de voorlaatste afdaling en Jean Biermans reed ook zeer sterk. En Pat heeft een stevige intervaltraining gedaan door iedereen 2x per ronde te bevoorraden met de GT Zaskar en een zware rugzak vol met bidons :-). Ook wel leuk is het feit dat op mn tempo voor de 120km zelfs 2de of 3de dame op de 80 was... Dus zo laag lag mn snelheid dan toch niet ;-)
Altijd een gevaarlijke gedoe vind ik met al het getrek en geduw maar ellebogen open het komt wel goed ;-) Ik was goed weg en op de eerste offroadklim zocht ik mn omslagpols op. Kwestie van me niet op te blazen want heb deze marathon in het verleden al 3 keer gereden en telkens was het toch effe doorbijten om aan die laatste ronde te beginnen. Iets voor het einde van de 1ste ronde merkte ik precies dat mn achterband aan het leeglopen was. Bij Pat drinkbussen en een Sponser gel aangenomen en effe verwittigd van leeglopen (waarschijnlijk een foutje in de band want de rest rijdt met hetzelfde type en enkel deze heeft dat probleem:-/ ). Hij ging aan het volgend punt klaar staan met een ander wiel. 5km verder moest ik echter toch stoppen om bij te pompen. Damn waarom had ik dan toch daarjuist niet effe langer gewacht tot hij het wiel had. Hele groepjes bikers passeerden me, waaronder Mieke Deroo. Ook moest ik hierdoor mijn groepje met oa Johan De Baets laten rijden. Had totaal geen idee meer op welke plaats ik aan het rijden was. Allé daarna nog ns effe moeten stoppen en 15km later kon ik van wiel wisselen. Volgens Pat reed ik op de 2de plaats en was de 1ste ( een Duitse) niet lang geleden gepasseerd. Mieke was me ook weer voor de 2de keer voorbij gereden maar ik kon haar snel weer inhalen en ze was deze keer eigenlijk ook geen concurente want ze reed maar de 80km. Het duurde nog een tijdje voor ik de Duitse in het zicht kreeg en op het einde van de 2de ronde had ik haar zo goed als te pakken. Een paar secondjes bij Pat gestopt voor gellekes en een drinkbus en aan de 3de ronde begonnen. Begon telkens met een lange klim maar waar je wel een redelijk goed overzicht had maar de Duitse was nergens te bespeuren...hoe kan dat nu...heeft die juist sprintbonen gegeten of zo? Allé begin weer aan een inhaalrace. Eén voor één haal ik eenzame bikers in en in de verte zie ik ze precies rijden. Weer bij Pat toegekomen vraag ik waar ze ergens zit maar volgens hem ben ik 1ste dame??? Deuh snap er niks meer van maar ok ik vetrouw erop en moet dus niks meer forceren. Aangekomen word mn chip gescand en op mn briefje staat dat ik 2de in mijn categorie ben??? Beetje teleurgesteld zeg ik tegen Pat dat ik maar 2de ben. Kan niet volgens hem. Hij bevoorraadde iedereen van het team dus heeft goed gezien dat er geen andere dame tussen zat, net zoals Marve van Reevax en Eline die er ook zeker van was. Op de uitslag sta ik zelfs maar als 3de dame algemeen. De eerste 2 zouden een half uur voor me zijn toegekomen. Tja lijkt inderdaad wel veel maar ik ben ook nog niet top dus ja... Maar bij navraag blijkt dus dat die dames maar 2rondes gedaan hebben...waren te laat om nog aan de 3de ronde te beginnen... dus toch gewonnen! De rest van het team deed het ook zeer goed. Kris Hertsens 2de master2, Kris Henderieckx miste net het podium door een lekke band in de voorlaatste afdaling en Jean Biermans reed ook zeer sterk. En Pat heeft een stevige intervaltraining gedaan door iedereen 2x per ronde te bevoorraden met de GT Zaskar en een zware rugzak vol met bidons :-). Ook wel leuk is het feit dat op mn tempo voor de 120km zelfs 2de of 3de dame op de 80 was... Dus zo laag lag mn snelheid dan toch niet ;-)
Dank ook aan alle sponsers die dit allemaal mogelijk maken
1 opmerking:
Mooie prestatie!!
Een reactie posten