Effe iets anders

Zoals ik al aangekondigd had, heb ik een heel mooi kado gekregen om mn Belgische titel te vieren namelijk een duosprong. Dit is al van kindsaf een droom van me die ik echter nog nooit kon waarmaken. En vorige zondag was het zover. Op paasdag dus onder een schitterend zonnetje op het vliegveld in Schaffen. Na het nodige papierwerk werd er een instructeur gezocht. Het werd een goed gespierde vent dus dat kon al niet meer misgaan ;-) Effe wat uitleg over wat er juist gaat gebeuren en wat ik moet doen, pakje aantrekken en met het 2de vliegtuig kon ik al vetrekken. Nog steeds geen zenuwen of schrik maar dat zou, dacht ik, nog wel komen van t moment dat ik naar de open deur zou moeten gaan. Maar niks hoor... ik had zoveel vetrouwen in Rohny dat ik gewoon rustig bleef. Voor ons sprong een groep die formaties vormen (cool!). Nu is het onze beurt dus we schuiven naar de deur. Harnas vastnemen, ellebogen goed naar achter, hoofd op de schouder van de instructeur, benen goed onder het vliegtuig geplooid en off we go.... wow die eerste seconden.... vallen in het niets... en dan zweven in de lucht.... machtig gevoel. Heel het gebeuren werd gefilmd dus de cameraman hangt net voor mn neus (leuke job trouwens ;-) ) . Ik probeer te wuiven en te lachen (wat redelijk goed lukt want ik amuseer me echt) maar wel niet simpel met die wind. Na een 50tal seconden wordt de parachute opengetrokken. Ik mag zelf ns proberen sturen. "En voel je je goed, niet misselijk?" " Nee hoor alles ok" "Specialleke doen?" " euh ja!" En plots draaien we tegen redelijke snelheid rond in cirkels. Beter dan welke attractie ook hoor. Net op tijd vliegen we gewoon terug rechtdoor want nu begin ik het wel wat in mn maag te voelen ;-/ . Landing komt eraan...beentjes naar voren en een zachte landing in de grindcirkel. Heb een paar dagen met een smile op mn gezicht rondgelopen en al zeker 5 keer het DVD'tje van paracentrum Vlaanderen bekeken. Dit wil ik ooit nog doen maar dan wel alleen. De volgende nacht kon ik wel niet in slaap geraken...heb de sprong nog zeker 10keer over gedaan ;-)

Op paasmaandag reden we in Grand-Halleux met het team onze eerste wedstrijd op onze nieuwe GT Zaskar carbon Team bike. Na zo een hoogte en snelheidstraining van de dag ervoor kon het natuurlijk niet mislopen :-) Ik won de wedstrijd bij de dames, net als teamie Kris Henderieckx bij de masters 1, de andere Kris had pech en reed tot 3maal lek maar deed er dan nog maar een "strafronde" bij. De luchtkwaliteit bleek chter niet echt goed want na de wedstrijd kreeg ik weer hoestaanvallen die nu al een paar dagen aanhouden. Hopelijk zijn de luchtwegen weer in orde tegen vrijdag voor de 3daagse wedstrijd in Houffalize.