1ste marathon zege van het jaar

Vrijdagnamiddag met mn ventje naar Sundern-Hagen (Duitsland) vertrokken om er de dag nadien de marathon te rijden. Het ritje van normaal gezien nog geen 3 uur werd er uiteindelijk één van 4uur. Files...niet normaal daar in Duitsland. Als er een paar woordjes zijn die ik nu goed ken in het Duits is het wel "stau" en "baustelle". Deze week nog vlug vlug een pensionnetje gezocht om te overnachten in de buurt van de finish. Start en finish van deze marathon liggen op een 13tal kilometer van elkaar. Na een goede nachtrust samen met Pat met de fiets naar de start gereden. Allé halfweg bleek er een scheur te zitten in Pat zn achterband dus ik alleen verder en hij terug naar de auto om een andere band te steken. Maar een geluk dat ik reserve wielen bij had zodat hij deze band kon gebruiken of hij had me niet kunnen bevoorraden ( met de auto was dit bijna niet te doen omdat alle wegen afgezet waren).De marathon is goed georganiseerd maar een uur op voorhand in de startboxen gaan staan vind ik wel wat overdreven. Het was dan wel een geneutraliseerde ( en snelle!!!) start maar toch had ik graag wat opgewarmd. Het probleem dat ik ook al had in Olne was dus nog altijd niet opgelost dus weer wat problemen met de luchtwegen ( waarschijnlijk dan toch een allergie :-( ). Had dan ook geen supergevoel maar toch ging het nog redelijk. Had proberen goed op te letten in de start waar de andere vrouwen zaten. Vind het wel vervelend dat je niet aan de nummers kunt zien wie de grote en midden afstand doet. Maar ik wist dat enkel Petra Mermans vlak voor me zat. Heb er nog even aan getwijfeld om terug naar haar toe te rijden ( met 2 samen is toch leuker) maar zij ging de 55km doen dus had een beetje schrik dat ik dan wat te veel van mn krachten zou verspelen voor mn 2de ronde. Zij zou zich immers ook niet sparen om de overwinning op de midden afstand te behalen ( wat ze trouwens ook gedaan heeft! ). Bij het begin van de 2de ronde hoorde ik iemand zeggen dat ik 2de dame was. Euh??? Had echt geen andere vrouw voor me gezien. Maar even verderop bevestigde Pat dat er een dame met een wit shirtje anderhalve minuut voor me reed. Doeme. Moet ik weer gas bijgeven ipv te controleren. Pas op 85km kreeg ik ze in het zicht. Reed samen met een man in hetzelfde truitje. Erop en erover. Na een paar kilometer waren ze niet meer te zien. Yes... gaat het dan toch lukken? Tempo blijven rijden maar opgelet dat ik geen risico's meer zou nemen waardoor het misschien nog mis zou gaan. En voila eerste marathon zege voor mn nieuwe team is binnen :-)). Tijdens de podium ceremonie was er nog wat verwarring omdat ik blijkbaar in het klassement van de mannen was opgenomen. ( wat nogal gebeurt met een naam als"Kim"). Maar dit werd tijdig rechtgezet zodat ik toch nog het podium op kon. Een ander Belgisch meisje, Sofie de Wulf, werd als 3de afgeroepen. Teamie Wouter Cleppe werd 7de algemeen.
Het was een snelle marathon met bijna allemaal schotter wegen en bijna geen enkele technische moeilijkheid maar toch wel aan te raden om de conditie ns te testen aan het begin van het marathon seizoen. Wil ook Pat en mn team Nomadesk nog ns bedanken want ben echt goed terechtgekomen ;-) En natuurlijk niet te vergeten mn nieuwe trainer sinds dit seizoen, Kris Henderieckx. Hij is goed op weg om me klaar te krijgen tegen de Ardennen marathons.

En nog een speciaal woordje dank aan Johny en zn compagnon, die speciaal om voor mij te supporteren, naar Duitsland gekomen is. Wist er niks van maar het was zeer aangenaam hem daar ineens aan de kant te zien staan.
En natuurlijk ook merci voor de steun aan de talrijke Belgen die daar ook waren.