Over mij

Mijn foto
Ik ben sinds 2002 aan t biken, toen voornamelijk MTB tochten. Maar al snel wou ik meer en meer. In 2004 ben ik mij dan beginnen toeleggen op MTB marathons, zowel in binnen- als buitenland met als resultaat toch wel wat mooie prestaties en een Belgische titel als kers op de taart. Ondertussen heb ik het singlespeeden ontdekt en ook dat virus heeft me te pakken ;-)

vrijdag 2 november 2007

beachmarathon




Mijn normale planning was dat de riem er even af zou gaan na het BK marathon van 14 oktober. Maar dan kennen ze Kimmie nog niet. Want na mijn, voor mij teleurstellende, 2de plaats op dat BK (in de laatste 10km met een 15tal personen een heel stuk verkeerd gereden) kon ik natuurlijk nog niet stoppen. En dan hoorde ik iets vliegen over een strandrace van 130km in Nederland en dat is natuurlijk spek voor mijn bek. Allez de 130km toch want met het biken op het strand ben ik helemaal niet vertrouwd. Grootste opstakel voor mijn deelname was mijn vriend Patrick overtuigen om 650km op een dag te rijden omdat ik weer iets in mijn hoofd haalde. Het vertrek was al om 8u 's morgens op het strand in Hoek van Holland (2u rijden van bij ons thuis) en de aankomst lag in Den Helder. Met de bike 130km over het strand, maar met de auto nog een stuk verder. Coach Jokke en zijn vrouw gingen mijn vriendje gezelschap houden gedurende de dag. En zo kon ik hem dan toch overtuigen (hij zal het waarschijnlijk meer ervaren als lichte dwang :-) ). Om 8u werd het startschot gegeven voor de vrouwen, de heren starten een minuut later. Ik was goed weg in de start maar merkte al snel op dat het spoorzoeken op het strand zeer belangrijk is, aangezien ik me een paar keer vastreed in het zuigende zand. Na 20km kwam ik pas goed op dreef en had ik al iets minder problemen met het zand. Tot de bewuste 100km waar ik in een mui (een soort binnenzeetje) reed, wat dus wel diep kan zijn. Door de onvoorziene slag verloor ik de controle over het stuur en vloog over kop. Recht met mijn gezicht op het stuur. Ben even moeten blijven zitten, want was een beetje groggy. Ondanks het afraden van een bezorgde biker, toch maar verder gereden. Ik voelde dat mijn linkeroog helemaal begon te zwellen, mijn wenkbrauw lag open en had barstende hoofdpijn. Uiteindelijk als 3e over de finish gebold, maar ik ben ervan overtuigd dat er meer had ingezeten. Nu 4 dagen later is de zwelling eindelijk weg maar mijn oog en kaak hebben alle kleuren van de regenboog.
Nog een dikke merci aan de begeleiders die een zeer stresserende dag gehad hebben omdat het bevoorraden alles behalve simpel was deze keer. Er was niet overal aan het strand te komen, zodat de eerste bevoorrading al wat laat kwam. Maar geen geklaag hoor! Ben blij dat ik jullie heb :-)










PS: Wat ik daar wel gemerkt heb is dat ze me in Nederland ( buiten de mannen en vrouwen van Lingier-Versluys waren er niet veel Belgen) toch ook wel herkennen. Dan krijg je van die reacties als "ben jij die snelle Belgische dame". Grappig maar wel leuk. Hihi




4 opmerkingen:

Anoniem zei

test

Anoniem zei

HELABA. Toch goe gereden en een proficiat van heel de Garage Teunkens !!!

Dirk Coremans zei

Allez, het doet mij plezier dat de knieproblemen zijn opgelost. Uwe vent is echt zot, zover rijden.De mooie uitslag maakt alles goed. Ik ben momenteel zelf geblesseerd, verrekking aan de hamstrings (of zoiets). Zie nu maar dat ge regelmatig iets post op uw blog. BTW, ik heb een nieuw kadertje aangeschaft, lekker licht. Wie weet ga ik je in de toekomst hiermee kunnen volgen. Zolang dat we niet verder rijden dan 40km, moet dat lukken. de groeten aan het ventje. Ik zal uwe link binnenkort aan mijn blog en site koppelen. Tot binnenkort.

Anoniem zei

Hey zus,

En, wat is het volgende dat je gaat rijden of zitte nu effe in een rustperiode? :-)

Moeste een rustperiode inlassen weet het mij dan te zeggen hé.

Dada,
Ikke