Na enkele weken zonder mountainbike maar wel met veeeele kilometertjes aan een gezapig tempo op de weg, mocht ik vandaag nog ns het veld in. Had deze week niet veel kunnen trainen omwille van een 3daagse cursus "hulpverlener bij crashes " ( ja ik hoor er al een paar lachen maar het gaat over crashes op de luchthaven!!!) dus dit paste dan wel in de planning. Was zo blij als een klein kind want begon nu toch stillaan mn bikeske te missen. Samen met mn vriend met de fiets naar Messelbroek gereden voor een toertocht. Pat wist waar de start was dus wij naar daar alhoewel de bewegwijzering van de organiserende club de andere kant op wees. En voila... in plaats van 8km hadden we er al 16 voor we aan de inschrijving kwamen. In t vervolg toch maar de pijltjes volgen zeker :-) Mn trainer had gezegd dat k vandaag ns goed mocht doorrijden maar k had dit blijkbaar niet tegen Pat gezegd die toch effe geschrokken was van het begintempo. Hij dacht een rustig toerke te rijden...oeps toch niet. Heb echt van t ritje genoten (bos, klimmetjes en nog niet overdreven veel modder) en de beentjes ns wat pijn gedaan dus wat moet een mens meer hebben. Was al van mn eerste mountainbike geleden dat ik met een vaste vork het bos in ging. Had er één ingezet voor de strandrace en naar t schijnt zou het niet slecht zijn om daar de winter mee rond te crossen. Zal dus een beetje aan de techniek en de armspieren werken. Nu nog slicks en laat de blauwe plekken maar komen. Haha.
Na de rit nog effe bij de mannen van Bikefun gezeten. Had graag nog ns met ze meegereden maar gisteren tot 23h30 moeten werken en dan toch maar wijselijk besloten iets later te vertrekken