Over mij

Mijn foto
Ik ben sinds 2002 aan t biken, toen voornamelijk MTB tochten. Maar al snel wou ik meer en meer. In 2004 ben ik mij dan beginnen toeleggen op MTB marathons, zowel in binnen- als buitenland met als resultaat toch wel wat mooie prestaties en een Belgische titel als kers op de taart. Ondertussen heb ik het singlespeeden ontdekt en ook dat virus heeft me te pakken ;-)

dinsdag 18 januari 2011

Goede voornemens voor 2011. Blog terug up to date houden. Sorry heb het wat verwaarloosd gehad. Vergeet trouwens ook niet af en toe een kijkje te nemen op de teamsite : http://www.teamnomadesk-narviflex.com/ . Ja de naam is idd verandert want we hebben een nieuwe hoofdsponsor bij. (http://www.narviflex.be/). Je gaat ons dit jaar zien rijden op een GT Zaskar , een super fietske (voorlopig op model 2010 tot model 2011 er is-- en dat laatste zal zeker opvallen!!! Wait and see ;-) ) Verder worden we dit jaar ook verwend door BBBparts; Sponser sports food; Raps sschoenen; Lizardskins; Genuine Innovations. De kledij is nog steeds het topgamma van NoDrugs.

2010 heb ik in november mooi afgesloten met een overwinning van de strandrace in De Panne. Mn eerste Belgische strandrace in België die ik op mn naam kan schrijven. En het smaakt naar meer ;-) Maar we zullen wel zien hoe het verder verloopt want de strandraces zijn eigenlijk maar een onderdeel van de training en geen doel op zich (aldus mn trainer Kris Henderieckx ;-/ )

8 januari 2011...strandrace Egmond-Pier-Egmond...einde van de winterslaap... De laatste weken waren er wel met een paar fysieke ongemakken. Eerst bijna een week geen schoenen kunnen aandoen omdat t vel van mn hielen was na een weekendje Ardennen. Wat trouwens een zeer leuk weekendje was met teamies Kris en Kris en het Waasland MTB team. Vrijdagavond een nachtritje gedaan bij temperaturen van bijna -10° en 40cm sneeuw. Was dus meer stappen dan rijden maar de sfeer zat er goed in. Eenmaal terug in het huisje deden mn hielen al een beetje pijn. De dag erna weer bijna 4uur op pad (wandelen met af en toe biken ) met een bloedblaar als gevolg. Niet erg he...ga me sterk houden tussen al die venten...opensteken en ontsmetten. Zondag werd er voor gekozen om te langlaufen. Goed voor mij want perfecte conditietraining maar niet voor mn hielen. Na de tocht zagen mn sokken rood van het bloed en ja al het vel van mn hielen. Paar dagen geen dichte schoenen kunnen aandoen en dus ook niet biken :-( Het weekend erop kon ik terug op de fiets. Oef kan ik toch nog een beetje trainen voor Egmond. Niet dus...dinsdag buikgriep....weer 3 dagen van de fiets. Al bij al dus maar een weekje kunnen trainen voor de allergrootste (qua deelnemers) strandrace van de Benelux. Maar ach is toch nog maar "spielerei" volgen trainer Kris ;-) Patrick moest vrijdag nog werken dus wij kwamen als laatste toe in het hotel waar we uitgenodigd waren door Johan Gantois. Wat een leuke bende zeg... hebben nog tot middernacht in de bar zitten babbelen en lachen. En dan D-day. Veel grote namen aan de start (zowel bij de heren als dames). Had nog graag het parcour volledig verkend maar daar was spijtig genoeg geen tijd meer voor. Ok dan zo maar en we zullen wel zien. 18kilometer op en dan weer 18km terug naar finisch. Niet echt te vergelijken met onze strandraces dus. We vertrokken met 6 à 7bf tegenwind. Alles bleef in een grote groep samen. Het strand lag er hier en daar slecht bij en het was dus met momenten echt gevaarlijk rijden in zo een grote groep. Wel leuk dat ik op de heenweg stukken kon samen rijden met mn trainer Kris. Raar gevoel om in een koers ineens langs Kris, dan weer langs Kevin of Nicolas te rijden. Bij het keerpunt geraakte ik echter in een verkeerd spoor doordat ik moest uitwijken voor iemand. Kon nog effe verder stoempen maar dan moest ik toch even van de fiets. Doeme niet goed bezig Kim. Moed terug samengeraapt en dan maar vlammen op het verharde stuk. Had totaal geen idee in welke positie ik reed maar had al wel terug een heel deel dames ingehaald toen we terug het strand op reden. Nu ging het wel een pak sneller op het strand en ik voelde me wel goed. Maar dan maak ik weer een crusiale fout door iemand te volgen die het verkeerde spoor koos. En daar stak ik dan. Gewoon vast... terug vertrekken ging zelfs niet... en links staken ze me allemaal weer voorbij... effe zakte de moed me weer in de schoenen. Maar ik ga me niet laten kennen dus loop ik terug naar de waterlijn en vandaar kan ik wel terug vertrekken. Kop in de kas en rijden maar. Ik passeer terug verschillende dames en finisch uiteindelijk als 3de . Joepie eer gered en toch een podiumplaats ;-) Eerlijk gezegd was de koers wel veel te kort voor mij. But I'll be back om te strijden voor de hoogste plaats.
Kim

Geen opmerkingen: