Over mij

Mijn foto
Ik ben sinds 2002 aan t biken, toen voornamelijk MTB tochten. Maar al snel wou ik meer en meer. In 2004 ben ik mij dan beginnen toeleggen op MTB marathons, zowel in binnen- als buitenland met als resultaat toch wel wat mooie prestaties en een Belgische titel als kers op de taart. Ondertussen heb ik het singlespeeden ontdekt en ook dat virus heeft me te pakken ;-)

maandag 22 april 2013

Roc Laissagais en Kellerwald


Ik loop een beetje achter met mn verslagjes maar dan krijg je hier nu alles in één keer ;-)

Na een paar zware trainingsweekends waar ik dus s zondags altijd al met zware benen moest starten, mocht ik 7/4 nog eens met frisse beentjes gaan koersen. Vrijdags een kleine 1000km naar Laissac, in het zuiden van Frankrijk, rijden, zondag koersen en na de wedstrijd terug 1000km naar huis omdat Pat maandag morgen moest gaan werken. Zot? Ja misschien maar dit was wel een marathon van de UCI marathon series, waar je je dus kan kwalificeren voor het WK. De dames stonden met 23 aan de start voor 63km en 2250 hm. Ik was goed mee weg en begon als 3de aan de offroadklim. Er komen nog een paar dames over maar ik weet van vorig jaar dat er nog wel wat verraderlijke klimmen inzitten en het parcour ligt er zwaar bij door de regen van de voorbije week en de sneeuw van de dag ervoor. Dus ik blijf mn tempo rijden en na een tijdje begin ik ze één voor één terug in te halen. Ik rij op een 4de plaats als ik aan een onduidelijke splitsing kom. Er rijden 2 mannen voor me en die vliegen de steile bosklim op. Ik achterna natuurlijk maar de klim is zo steil dat het lopen wordt. Ik loop niet graag maar pep me op om er toch een stevig tempo op na te houden. De 1ste man is al verdwenen en dan zie ik de 2de,die bijna boven is, blijven staan en achterom kijken. Hmm ik voel de bui al hangen en kijk ook achterom.... doeme he helemaal onderaan zie je iedereen de andere kant op rijden. Hoe doe ik het toch! Zal dan toch maar eens zoeken naar een cursus pijlen volgen! Nu heb ik dus geen idee hoeveel dames er weer gepasseerd zijn. Iets verder aan de bevoorrading Pat even inlichten en blijkbaar ben ik nu maar 7de meer. Proberen kalm blijven en me zeker niet forceren om snel terug te komen want het zal nog zwaar worden. Ik krijg Alice in het vizier. Even een kort babbeltje en weer verder. Iedereen hangt vrij kort bij elkaar en aan de laatste bervoorrading rij ik op de 3de plaats. Ik probeer nu wat controlerend te rijden en neem vooral geen risicos meer in de nog zeer modderige afdalingen die volgen. Ik probeer ook nog wat over te houden voor de super zware laatste klim. En wat blijkt...die klim komt maar niet...is er dus uitgenomen :-/ Een paar kilometers van de finish verlies ik nog wel even mn evenwicht in de modder en kom vast te zitten in de prikkeldraad :-/ Ik krijg me niet direct “ontward “ en nu begin ik toch wel echt zenuwachtig te worden want ik weet niet hoeveel voorsprong ik had op de 4de. Eenmaal los rij ik me nog gewoon de pleuris tot aan de meet en blijf dus 3de . Totaal onverwacht voor me maar wel en opstekertje want ik had eindelijk terug een beter gevoel :-))
Ook leuk is dat een sterke Frans Claes 3de werd bij de heren, Alice Pirard 4de bij de dames. De Belgen hebben zich dus getoond!!!



Supersoigneur van mij en mn bike. Thks lieverd!


Het voorbije weekend trokken we naar Gilserberg in Duitsland voor de Kellerwald bike marathon. Een typisch duitse marathon met veel schotterwegen en een paar snelle afdalingen in het bos maar veel technische uitdagingen zitten er wel niet in. Maar met 120km (3 rondes van 40km) en iets meer dan 3100hm kan deze qua zwaarte al wel tellen zo vroeg in het seizoen. De marathon telt ook mee voor een Nederlandse marathoncup dus stonden er ook een heel deel Nederlandse meiden aan de start. Ook Petra Mermans was aanwezig. Het is hier altijd een geneutraliseerd start om nog eens door het dorpje te rijden en net zoals de andere jaren was t weer chaos tot en met. Constant hard in de remmen gaan, valpartijen,... In de eigenlijke start ben ik vrij goed mee weg. Het is altijd een beetje zoeken in zo een massastart waar de andere vrouwen zitten maar ik denk dat ik als 1ste rij met Petra en haar man in mn wiel. En dat blijft zo 2 rondes lang. Als Petra op kop komt, vind ik dat het tempo naar beneden gaat maar ik ben hier om te trainen dus rij ik maar weer op kop en drijf het tempo terug wat op. Echt verstandig ben ik dus waarschijnlijk wel niet aan het rijden maar de bedoeling is dat ik er beter van word dus ja. Bij het ingaan van de 3de ronde blijft Petra alleen over, zonder haar man ( later blijkt dat deze gevallen is). Ik heb dus al 80km , op enkele korte stukjes na, contant op kop gereden en beslis om nu toch maar eens even in t wiel gaan te zitten om even wat krachten te sparen want in deze ronde gaat er iets moeten gebeuren. Achteraf bekeken was dit dus fout en had ik beter mn eigen tempo blijven opleggen. In de 2de lange klim, blijft Petra achter. Ik probeer er toch nog wat tempo in te houden en pik hier en daar nog wat stervende zwanen op ;-) Eentje ervan pikt aan en blijft volgen. Ik had beslist vandaag niet achterom te kijken en me gewoon te concentreren op mn training. Iets wat ik dus NOOIT meer zal doen ;-/Na de laatste afdaling is het nog een 2 à3 km naar de finish en Petra is niet meer teruggekomen dus ik ben al wat op mn gemak. Komt er dus iemand uit mn wiel gespurt. Typisch dacht ik, ik steek m voorbij, neem m op sleeptouw en als m de finish ruikt moet hij weer voorbij rijden om toch maar voor een dame te finshen. Tot ik ineens in t oog krijg dat dat en andere dame is. What the f....! Tegen dat ik het goed en wel begrepen heb, heeft zij al een gaatje. Ik probeer en kom iets dichter maar krijg het gat niet dicht. Aan het brugje van het laatste mini singletrackje staat ze stil en ik kom bij haar maar ze verpert de weg en ik kom er niet langst. In een poging alsnog voorbij te gaan, maak ik een klein slippertje en blijf met mn barend achter een banner hangen. Terug een paar seconden verlies en ik word dus 2de. Maar ik heb een supertraining gehad en een paar waardevolle lessen geleerd dus al bij al was het toch geslaagd ;-)

Geen opmerkingen: