Over mij

Mijn foto
Ik ben sinds 2002 aan t biken, toen voornamelijk MTB tochten. Maar al snel wou ik meer en meer. In 2004 ben ik mij dan beginnen toeleggen op MTB marathons, zowel in binnen- als buitenland met als resultaat toch wel wat mooie prestaties en een Belgische titel als kers op de taart. Ondertussen heb ik het singlespeeden ontdekt en ook dat virus heeft me te pakken ;-)

maandag 21 april 2008

Olne-Spa-Olna // Roux-Miroir // Kellerwald bike marathon

T is al weer even geleden maar ben nog ns achter de computer geraakt.

Ondertussen de MTB raid Olne-Spa-Olne gereden. t Was een redelijk zware trainingsweek en dan eigenlijk ook pas op t allerlaatste moment beslist om naar Olne af te zakken ( ze gaven weeral sneeuw !!!). Het werd dan ook niet meer dan een goeie training maar kwam toch nog als 1ste dame over de meet. Moet wel gezegd worden dat de concurrentie niet al te groot was :-(

De week erna werd er een wegkoers gereden in Roux-Miroir. Eindelijk ns een koerske met een beetje niveauverschil. Had me deze keer niet laten vangen en goed op tijd naar de start gegaan waardoor ik op de 2de rij stond. Moesten we de eerste km toch niet achter een neutrale wagen blijven zeker! Van in de eerste ronde waren er al aanvallen maar alles bleef uiteindelijk een lange tijd samen. Heb goed mee vooraan proberen koersen en reageren op de aanvallen maar helaas geraakte ik niet weg. Tot we op een gegeven moment met een 8-tal los waren van het peleton. Zou het nu dan toch gaan lukken? Noppes... het draaide van geen kanten in dat groepje met als gevolg dat het peleton ons terug inhaalt. Op dat moment vertrekken er weer een paar maar ik kon niet direct reageren. Dit was dus de definitieve ontsnapping. Dus 7 vogels gaan vliegen. Grr. In de laatste halve ronde proberen een plaatske vooraan in het peleton proberen te veroveren met een 16de plaats als gevolg.

20april de 1ste echte marathon van t jaar. Voor de eerste keer met een mobilhome naar Duitsland vertrokken samen met Pat , Jos en Greta. Was echt super. Geen stress, niet met koffers en fietsen sleuren en we konden ons eigen eten meenemen. Wat wil een mens nog meer. Tja een goede gezondheid misschien zal achteraf blijken ... :-(
Dag van de koers de beentjes laten soigneren door Jos en nog effe op de rollen wat opwarmen aan de mobilhome. En ja hoor we hadden weer bekijks maar alles voor de sponsors he :-)

Had me ingeschreven voor de marathon van 120km (2900 hoogtemeters). K moest dus 3 rondes van 40km afmalen. Eerste ronde ging nog redelijk goed. Beentjes voelden goed. In de eerste lange klim werd ik ingehaald door een Duitse. Heb haar nog effe gevolgd maar dan besloten toch effe gas terug te nemen aangezien we toch nog altijd een 105tal km moesten rijden. Na een tijd verloor ik haar uit t zicht maar toen we aan de eerste leuke en iets of wat technischer afdaling kwamen ( nog niks in vergelijking met onze ardennen) was ik ineens terug bij haar. Ze stond daar bijna geparkeerd. Daarna dan vol doorgereden waardoor ik terug een mooie voorsprong had. En jawel er volgden nog 2 van die afdalingen. Was zowat de eerste keer dit jaar dat ik mn afdalingen op volle vitesse kon nemen aangezien ik nu geen last had van modder in mn ogen. Ging echt super. Ben echt tevreden van mn Ridley bike. Bij ingang van de 2de ronde vlug wat bevoorrading aangenomen van Jos en Greta en vol goeie moed terug beginnen klimmen. Maar dan begon het. Weet niet hoe t komt maar voelde me gewoon slechter en slechter. Had wat last van mn maag en armen en benen begonnen als lood aan te voelen. Had bijna geen kracht meer. Toch maar blijven doorbijten omdat het misschien wel zou over gaan maar aan het begin van de 3de ronde moeten overgeven en dan was het dus over en out ( reed toen nog steeds als 1ste dame , wel op de hielen gevolgd door de 2de) . Diep teleurgesteld en ziek naar de mobilhome teruggekeerd waar ik dan op bed gaan liggen ben.
Ben ervan overtuigd dat ik kunnen winnen had aangezien ik echt goeie benen had. Ben trouwens net zoals vorig jaar juist voor de 1ste dame van de 80km aan mn 3de ronde begonnen maar met dat verschil dat ik toen in orde was en nu 40km ziek heb rondgereden.
Nu een beetje uitzieken en dan kunnen we er weer terug tegenaan.
(mijn ventje)